دهه اقدام برای ایمنی راه ها (2020-2011) توسط قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل 64/255 (2010) برای شتاب دادن به اقدامات هماهنگ بین المللی با هدف کاهش تعداد مرگ ناشی از جراحات ناشی از حوادث ترافیکی تاسیس شد. «دستور کار سال 2030 برای توسعه پایدار» اخیرا اولویت کاهش تعداد مرگ را با تعیین هدف کاهش 50 درصدی حوادث ترافیکی منجر به فوت و جرح تا سال 2020 صراحتا اعلام کرده است. دهه اقدام برای ایمنی راه ها (2011-2020) چارچوبی را برای فعالیت های کلیدی فراهم می کند که دولت ها، آژانس های بین المللی، سازمان های جامعه مدنی و سایر ذینفعان می توانند از آن برای پیشبرد تلاش های خود استفاده کنند. محور اصلی این چارچوب، برنامه جهانی برای دهه اقدام با پنج «ستون» آن است که طبق دیاگرام ذیل به طیفی از جنبه‌های ایمنی راه اشاره می‌کند.
|
ستون پنجم
|
ستون چهارم
|
ستون سوم
|
ستون دوم
|
ستون اول
|
|
واکنش پس از تصادف
|
کاربران راه ایمن تر
|
وسایل نقلیه ایمن تر
|
راه ها و عبور و مرور ایمن
|
مدیریت ایمنی راه
|
در رابطه با ستون پنجم یعنی واکنش «پس از تصادف»، بازماندگان و خانوارهای متاثر از حوادث ترافیکی دارای طیف وسیعی از نیازهای فیزیکی، روانی و قانونی هستند. پیامدهای این حوادث ممکن است شامل صدمات جسمی و ناتوانی ناشی از آن، آسیب روانی پس از آن (اختلال استرس پس از سانحه) که می تواند زندگی کاری و خانوادگی را مختل کند و عواقب اقتصادی و قانونی زیادی را به همراه داشته باشد. برای حمایت از بازماندگان و خانوارها لازم است رویکردی گسترده و یکپارچه اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت تجربه حادثه ترافیکی را کاهش دهد و به افراد آسیب‌دیده کمک کند تا به فعالیت های عادی و نرمال خود در خانه و محل کار بازگردند. واکنش «پس از تصادف» مستلزم ادغام چهار مؤلفه می باشد: 1. مراقبت از آسیب 2. خدمات سلامت روان 3. حمایت قانونی و قانون گزاری 4. داده‌های مربوط به تصادفات و جراحات حوادث ترافیکی.
مرکز تحقیقات «مدیریت و پیشگیری از آسیب های حوادث ترافیکی» مرحله پایلوت کهورت پیش از تصادف را با انجام مصاحبه‌ها و معاینات آزمایشگاهی برای اعضای خانوارهای مدعو در محل کلینیک سلامت و ایمنی ترافیک بصورت رسمی آغاز کرده است. مطالعات کهورت مبتنی بر جمعیت طولانی مدت می باشند و مطالعه کهورت ترافیک نیز برای بیش از سی سال طراحی شده است که انجام آن در دوره زمانی شش ماه، سه ساله، ده ساله و پانزده ساله برنامه ریزی شده است. این مطالعه از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
- بخش پیش از تصادف: در این بخش عوامل موثر بر بروز و ایجاد حوادث و مصدومیت های ترافیکی مورد مطالعه قرار می گیرد.
- . بخش پس از تصادف: در این بخش نیز بروز و عوامل موثر بر بروز پیامدهای پس از تصادف اعم از سلامت جسمی-روانی (بررسی شدت ناتوانی افراد آسیب دیده و بررسی اختلال استرس پس از حادثه که افراد مدت ها پس از وقوع حادثه تجربه می کنند)، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و رفتار ترافیکی افراد پس از تصادف به صورت پیگیری‌های تلفنی/حضوری و در فواصل زمانی یک ماه پس از تصادف، شش ماه پس از تصادف و 12 ماه پس از تصادف مورد سنجش قرار می گیرد. بسته کامل سنجش کهورت پس از تصادف برای افراد بالای 18 سال در دیاگرام 2 آمده است.