مرکز تحقیقات مدیریت و پیشگیری از مصدومیت های حوادث ترافیکی Road Traffic Injury Research Center

سیستم جامع ثبت مصدومیت های ترافیکی
 
مقدمه:
 
در‎ ‎ايران‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎تصادفات جاده‌اي‎ ‎و‎ ‎پيشگيري‎ ‎از‎ ‎آنها‎ ‎سازمان‌ها‎ ‎و‎ ‎نهادهاي مختلفي‎ ‎فعاليت‎ ‎مي‎ ‎كنند‎. منبع‎ ‎اصلي‎ ‎موارد فوت‎) ‎تلفات ناشي‎ ‎ازحوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎در‎ ‎ايران)‏‎ ‎سازمان‎ ‎پزشكي‎ ‎قانوني‎ ‎مي‌باشد‎ ‎و‎ ‎منبع‎ ‎اصلي‎ ‎ثبت‎ ‎جراحات‎ ‎هم‎ ‎آمارهاي‎ ‎ارائه‎ ‎شده توسط‎ ‎پليس‎ ‎راه‎ ‎و‎ ‎منابع‎ ‎بيمارستاني‎ ‎مي‎ ‎باشد. داده‏‎ ‎هاي‎ ‎حوادث‎ ‎رانندگي‎ ‎با‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎فرمهاي‎ ‎ويژه‎ ‎اي به‎ ‎طور‎ ‎مستمر‎ ‎توسط‎ ‎پليس‎ ‎راهنمايي‎ ‎و‎ ‎رانندگي،‎ ‎وزارت بهداشت‎ ‎درمان‎ ‎و‎ ‎آموزش ‏پزشكي‎ ‎و‎ ‎پزشكي‎ ‎قانوني‎ ‎در حال‎ ‎جمع آوري‎ ‎مي‎ ‎باشد‎ ‎اما‎ ‎با‎ ‎وجود‎ ‎اين‎ ‎همه‎ ‎تلاش‎ ‎به علت‎ ‎عدم‎ ‎وجود‎ ‎تعريف‎ ‎دقيق‎ ‎از‎ ‎برخي‎ ‎متغيرها،‎ ‎عدم ثبت‎ ‎برخي‎ ‎از‎ ‎اطلاعات‎ ‎ضروري‎ ‎در‎ ‎اين‎ ‎فرم‎ ‎ها‎ ‎از‎ ‎جمله مختصات‎ ‎جغرافيائي‎ ‎محل‎ ‎وقوع‎ ‎حوادث‎ ‎و‎ ‎عدم‎ ‎وجود يك‎ ‎برنامه‎ ‎نرم‎ ‎افزاري‎ ‎مناسب‎ ‎جهت‎ ‎ورود‎ ‎داده‎ ‎ها‎ ‎به كامپيوتر،‎ ‎قابليت‎ ‎اين‎ ‎داده هاي‎ ‎باارزش‎ ‎جهت‎ ‎انجام تحليل‎ ‎هاي‎ ‎اپيدميولوژيك‎ ‎و‎ ‎آماري‎ ‎به‎ ‎منظور‎ ‎تعيين‎ ‎علل حوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎تبع‎ ‎آن‎ ‎تدوين‎ ‎برنامه‎ ‎هاي مداخله‎ ‎اي‎ ‎جهت‎ ‎كاهش‎ ‎اين‎ ‎نوع‎ ‎حوادث‎ ‎ضعيف‎ ‎به‎ ‎نظر مي‎ ‎رسد. ‏‎ ‎از‎ ‎طرفي‎ ‎راه‎ ‎كار‎ ‎مشخصي‎ ‎جهت‎ ‎مرتبط‎ ‎نمودن اطلاعات‎ ‎جمع‎ ‎آوري‎ ‎شده‎ ‎توسط‎ ‎سازمانهاي‎ ‎مختلف‎ ‎و اطلاعات‎ ‎پرونده هاي‎ ‎سلامت‎ ‎مردم‎ ‎در‎ ‎نظر‎ ‎گر‎ ‎فته‎ ‎نشده است.‏‎ ‎هنوز‎ ‎در‎ ‎ايران‎ ‎نظام‎ ‎مراقبت‎ ‎داده¬هاي‎ ‎سوانح‎ ‎و حوادث‎ ‎به‎ ‎شكل‎ ‎علمي‎ ‎وجود‎ ‎ندارد‎ ‎و‎ ‎مشخص‎ ‎است‎ ‎كه نبود‎ ‎يك‎ ‎نظام‎ ‎مراقبت‎ ‎يكپارچه‎ ‎و‎ ‎هماهنگ‎ ‎براي گردآوري‎ ‎داده‎ ‎هاي‎ ‎حوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎يك‎ ‎خلا، سدي‎ ‎در‎ ‎مقابل‎ ‎بررسي هاي‎ ‎ميداني‎ ‎و‎ ‎اپيدميولوژيك سوانح‎ ‎ترافيكي‎ ‎مي‎ ‎باشد‎. یکی از نقاط ضعف ثبت سوانح ترافیکی در مقایسه با سایر کشورها‎ ‎عدم‎ ‎وجود‎ ‎تشخيص‎ ‎بيماري ناشي‎ ‎از‎ ‎سانحه‎ ‎بر‎ ‎اساس‎ ‎تقسيم‎ ‎بندي‎ ‎بين‎ ‎المللي‎ ‎بيماري‎ ‎ها‎(International Classification of Diseases-ICD)‎‏ ‏‎ ‎است‎.‎‏ ‏در حال حاضر فقط یک سیستم ثبت سوانح در کشور وجود دارد ولی این سیستم به دلیل گستردگی، امکان ثبت جزئیات را ندارد و اختصاصی سوانح ترافیکی نیز نمی باشد. با توجه به این که سوانح ترافیکی در ایران نسبت به سایر حوادث نقش برجسته­تری نسبت به میانگین جهانی دارد، ضرورت می یابد تا به عنوان یک گام اصلی و پایه­ی پیشگیری، یک نظام جامع ثبت سوانح ترافیکی راه­اندازی شود.
 
 
ضرورت:
 
1. در حال حاضر مکانیزم جمع آوری اطلاعات مصدومیت های ترافیکی بین سازمان های مربوطه در کشور به طور موثری با یکدیگر لینک نبوده و حتی در داخل هر یک از این سازمان ها (مانند وزارت بهداشت) نیز داده ها در قالب یک  سیستم یکپارچه وارد نمی شوند.
2. مکانیسم های حاضر جمع آوری داده ها به طور کامل با استانداردهای پایش مصدومیت ها مطابقت نداشته که این امر منجر به عدم اطمینان قابل توجهی در تفسیر داده های جمع آوری شده  است. برخی از داده ها در هیچ یک از سازمان ها ثبت نشده اند. علاوه بر این، به علت مکانیزم جمع آوری داده ها بصورت موازی در سازمان های مختلف، همپوشانی های غیرموثری بین داده ها وجود دارد.
3. پوشش داده ها که یکی از دو هدف اصلی پایش سیستم های پایش مصدومیت ها است، به طور کامل صورت نمی گیرد.
4. هیچ سیستم ممیزی کیفیت داده ها و ارزیابی سیستم ثبت داده های ترافیکی وجود ندارد.
 
اهداف:
 
1. پوشش بالای 95 درصدی مصدومیت های ترافیکی در کشور
2.ایجاد بستر مناسب و جامع جمع آوری داده ها بین سازمان های مختلف
3. تهیه داده های علمی و مبتنی بر شواهد جهت تصمیم سازی و مدیریت  مصدومین ترافیکی در کشور
 
سازمان های حامی:
 

5. معاونت بهداشت، درمان، و تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور
5. سازمان پزشکی قانونی کشور
5. پلیس راهور کشور
5. WHO: به عنوان پروژه مشترک با سازمان جهانی بهداشت بوده و از ارزش بین المللی برخوردار است.